euplea
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈew.plɛ.a/
Nom[modifica]
euplea f. (genitiu eupleae)
- (botànica) Planta desconeguda
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | euplea | eupleae |
Vocatiu | euplea | eupleae |
Acusatiu | eupleam | eupleās |
Genitiu | eupleae | eupleārum |
Datiu | eupleae | eupleīs |
Ablatiu | eupleā | eupleīs |
Variants[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Plin. 25, 130.
- Gaffiot, Félix. «euplea». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 607.