supersto

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /sʊˈpɛr.stoː/
  • Etimologia: Del prefix super- i stō.

Verb[modifica]

superstō ‎(1a present?), superstās ‎(2a present), superstāre ‎(infinitiu), superstetī ‎(perfet)

  1. sobresortir, destacar, estar per sobre
    «signa cum columnis, quibus superstabant» ([1])
    els estendarts que en sobresortien.

Vegeu també[modifica]

  1. Titus Livi, Ab Urbe Condita, XL, 2