Karthago

De Viccionari


Alemany
[modifica]

  • Pronúncia: /kaʁˈtaːɡo/

Nom propi[modifica]

Karthago f.

  1. (història) Cartago

Vegeu també[modifica]


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /karˈtʰaː.ɡoː/

Nom propi[modifica]

Karthāgō f. ‎(genitiu Karthāginis)

  1. (història) Cartago (antiga ciutat)
    "Urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni, Karthago, Italiam contra Tiberinaque longe ostia, dives opum studiisque asperrima belli;"[1] — Hi hagué antigament una ciutat, habitada per colons tiris, Cartago, orientada, en la llunyania, vers Itàlia i les boques del Tíber, opulenta de riqueses i molt ferotge en la passió per la guerra;[2]

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu Karthāgō -
Vocatiu Karthāgō -
Acusatiu Karthāginem -
Genitiu Karthāginis -
Datiu Karthāginī -
Ablatiu Karthāgine -
Locatiu Karthāgine -


Variants[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Article corresponent a la Viquipèdia en llatí
  • Lewis, Charlton T.; Short, Charles. «Karthago». A: A Latin Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1879.
  1. Publius Vergilius Maro. Aeneis, 2013. Wikitexts, entre 29 aC i 19 aC.
  2. Bellès, Joan (trad.); Virgili. L'Eneida, 2012. Labutxaca, 1998, p. 19. ISBN 978-84-9930-168-6.