rosegar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ru.zəˈɣa/
balear /ro.zəˈɣa/, /ru.zəˈɣa/
Occidental:  nord-occidental /ro.zeˈɣa/
valencià /ro.zeˈɣaɾ/, /ro.zeˈɣa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: rosegà
  • Etimologia: Del llatí vulgar {{m|la|*rōsicare, freqüentatiu de rosus, participi del verb rōdere, segle XIV. Doblet del català antic roure.

Verb[modifica]

rosegar trans.

  1. Mossegar una cosa dura emportant-se petites parts, esmicar-la a poc a poc.
  2. Un fort sentiment, turmentar continuadament.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: rosego, rosega, roseguem
Vocal rizotònica: /ɛ/, /ə/, /e/

Variants[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ro·se·gar (3)
  • Anagrama: esgarro

Vegeu també[modifica]