enganyar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əŋ.ɡəˈɲa/
Occidental:  nord-occidental /eŋ.ɡaˈɲa/
valencià /eŋ.ɡaˈɲaɾ/, /eŋ.ɡaˈɲa/
Informal:  nord-occidental /aŋ.ɡaˈɲa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: enganyà
  • Etimologia: Del llatí vulgar *ingannare ‎(«escarnir»), segle XII, de ganīre ‎(«bordar, renyar»).

Verb[modifica]

enganyar trans., pron. ‎(pronominal enganyar-se)

  1. Fer caure algú en una trampa o error.
  2. Trair la confiança dels altres.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: enganyo, enganya, enganyem

Variants[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·ga·nyar (3)

Vegeu també[modifica]