brut

De Viccionari
Potser volíeu: BRUT


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbɾut/
  • Rimes: -ut
  • Etimologia: Del llatí vulgar *brūttus ‎(«irracional, mancat de netedat»), del clàssic brutus, segle XIV.

Adjectiu[modifica]

brut m. ‎(femení bruta, plural masculí bruts, plural femení brutes)

  1. Que té brutícia, pols o taques, poc net o polit.
  2. Obscè en l'expressió o el parlar.
  3. (economia) Sou abans de descomptar els impostos.
  4. Poc fi en l'execució d'una tasca.
  5. Estat natural
    minerals bruts, cava brut
  6. Sense estar prou treballat, model.
  7. (argot casteller) D’un castell, amb folre.

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Derivats[modifica]

Compostos i expressions[modifica]

  • pes brut: pes que fa ensems amb la tara.
  • joc brut: joc en què algun o diversos jugadors incompleixen les normes o fan trampes.
  • negoci brut: negoci poc honest.

Traduccions[modifica]

Falsos amics[modifica]

  • Castellà: bruto ‎(«bèstia»)

Adverbi[modifica]

brut

  1. Amb brutícia.

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

brut m. ‎(plural bruts)

  1. (penedesenc) Fons marí de pedres i algues.

Vegeu també[modifica]


Occità
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbɾyt/
  • Àudio: Bearn

Adjectiu[modifica]

brut m. ‎(femení bruta, plural masculí bruts, plural femení brutas o brutes [aranès])

  1. brut

Sinònims[modifica]