acusatiu: diferència entre les revisions
Contingut suprimit Contingut afegit
m Robot afegeix: hu:acusatiu, tr:acusatiu |
|||
Línia 43: | Línia 43: | ||
[[fr:acusatiu]] |
[[fr:acusatiu]] |
||
[[hu:acusatiu]] |
|||
[[io:acusatiu]] |
[[io:acusatiu]] |
||
[[mg:acusatiu]] |
[[mg:acusatiu]] |
||
[[tr:acusatiu]] |
Revisió del 21:47, 24 jul 2016
Català
- Pronúncia(i): oriental /ə.ku.zəˈtiw/, occidental /a.ku.zaˈtiw/
- Rimes: -iw
- Etimologia: Del llatí accusativus.
Nom
acusatiu m. (plural acusatius)
- Forma que adopta una paraula, afegint el corresponent sufix al lexema, quan expressa sobre qui o què recau l'acció del subjecte en una frase.
- Ex: En llatí: "magister docet historiam" (traducció: "El mestre ensenya Història"); en aquest exemple historiam és la forma acusativa d'aquesta paraula.
- Ex: En llatí: "adire urbem" (traducció: "visitar la ciutat"); en aquest exemple urbem és la forma acusativa d'aquesta paraula.
Traduccions
Forma que expressa sobre qui o què recau l'acció
Adjectiu
acusatiu m. (femení acusativa, plural masculí acusatius, plural femení acusatives)
- Que delata la culpabilitat d'algú.
- Que forma part de la part acusadora en un judici legal.
Traduccions
Que delata la culpabilitat
- Anglès: accusative (en)
- Castellà: acusativo (es)
- Finès: akkusatiivi (fi)
- Francès: accusatif (fr)
- Italià: accusativo (it)
Referències
- Article corresponent a la Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot