sino: diferència entre les revisions

De Viccionari
Contingut suprimit Contingut afegit
castellà
llengües per ordre
Línia 1: Línia 1:
== {{-es-}} ==
{{pronafi|es|/ˈsi.no/}}
{{-etimologia-}} Del llatí {{terme|la|signum}}.

=== Nom ===
{{es-nom|m}}
# [[sort]], [[destí]], [[fat]]

{{-sin-}}
* [[destino]]

== {{-la-}} ==
== {{-la-}} ==
{{la-pron|sinō}}
{{la-pron|sinō}}
Línia 10: Línia 21:
* {{e|la|pōnō}}
* {{e|la|pōnō}}
* {{e|la|situs}}
* {{e|la|situs}}

== {{-es-}} ==
{{pronafi|es|/ˈsi.no/}}
{{-etimologia-}} Del llatí {{terme|la|signum}}.

=== Nom ===
{{es-nom|m}}
# [[sort]], [[destí]], [[fat]]

{{-sin-}}
* [[destino]]

Revisió del 20:23, 3 març 2016


Castellà

  • Pronúncia(i): /ˈsi.no/
  • Etimologia: Del llatí signum.

Nom

sino m. ‎(plural sinos)

  1. sort, destí, fat

Sinònims


Llatí

  • Pronúncia(i): /ˈsɪ.noː/

Verb

sinō ‎(1a present?), sinis ‎(2a present), sinere ‎(infinitiu), sīvī ‎(perfet), situm ‎(supí)

  1. situar, jo situo, posar, jo poso
  2. (amb acusatiu i infinitiu) permetre

Derivats