πίπτω

De Viccionari


Grec antic
[modifica]

  • Pronúncia: /pǐːp.tɔː/ (s. V aC)
  • Etimologia: Del protoindoeuropeu *peth₂- ‎(«ensopegar»)

Verb[modifica]

πίπτω ‎(píptō)

  1. ensopegar
  2. caure

Vegeu també[modifica]

  • Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.825