xollar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ʃuˈʎa/
balear /ʃoˈʎa/, /ʃuˈʎa/
Occidental:  nord-occidental /t͡ʃoˈʎa/
valencià /t͡ʃoˈʎaɾ/, /t͡ʃoˈʎa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: xollà
  • Etimologia: D’un antic *eixollar, segle XIX, del llatí vulgar *exsubiliare ‎(«treure les illades»).

Verb[modifica]

xollar trans.

  1. Tallar arran els cabells, la llana, els pèls d'algun animal.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: xollo, xolla, xollem
Vocal rizotònica: /o/

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: xo·llar (2)

Vegeu també[modifica]