virar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /biˈɾa/, balear /viˈɾa/
Occidental:  nord-occidental /biˈɾa/
valencià /viˈɾaɾ/, /biˈɾaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: virà
  • Etimologia: Del baix llatí *virāre, segle XIII, probablement d’un cèltic *wirare ‎(«torçar, girar»).

Verb[modifica]

virar trans., intr.

  1. (nàutica) Fer girar una nau o embarcació.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: viro, vira, virem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: vi·rar (2)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /biˈɾaɾ/
  • Rimes: -aɾ

Verb[modifica]

virar trans., intr., pron. ‎(pronominal virarse, present viro, passat viré, futur viraré)

  1. virar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: vi·rar (2)