untar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /unˈta/
Occidental:  nord-occidental /unˈta/, valencià /unˈtaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: untà
  • Etimologia: Del llatí vulgar *unctare, freqüentatiu de ungere, segle XIV. Doblet del cultisme ungir.

Verb[modifica]

untar trans., pron. ‎(pronominal untar-se)

  1. Estendre una substància més o menys tova sobre una altra, formant una capa uniforme.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: unto, unta, untem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: un·tar (2)
  • Anagrama: runat

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /unˈtaɾ/, meridional \uŋˈtaɾ\
Americà: alt /unˈtaɾ/, baix \uŋˈtaɾ\, austral /unˈtaɾ/

Verb[modifica]

untar ‎(present unto, passat unté, futur untaré)

  1. untar

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: un·tar (2)