transigir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /tɾən.ziˈʒi/
Occidental:  nord-occidental /tɾan.ziˈʒi/, valencià /tɾan.ziˈd͡ʒiɾ/

Verb[modifica]

transigir intr.

  1. Concedir algun punt per arribar a un acord voluntari tot renunciant a una part de les pretensions.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: transigeixo, transigeix, transigim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: tran·si·gir (3)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /tɾan.siˈxiɾ/, meridional \tɾaŋ.siˈhiɾ\
Americà: alt /t͡san.s(i)ˈxiɾ/, baix \tɾaŋ.siˈhiɾ\, austral /tɾan.siˈxiɾ/

Verb[modifica]

transigir intr. ‎(present transijo, passat transigí, futur transigiré)

  1. transigir

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: tran·si·gir (3)