tirotejar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ti.ɾu.təˈʒa/
balear /ti.ɾo.təˈd͡ʒa/, /ti.ɾu.təˈʒa/
Occidental:  nord-occidental /ti.ɾo.teˈʒa/
valencià /ti.ɾo.teˈd͡ʒaɾ/, /ti.ɾo.teˈd͡ʒa/

Verb[modifica]

tirotejar trans.

  1. Una partida, fer trets repetits contra una altra part.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: tirotejo, tiroteja, tirotegem

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ti·ro·te·jar (4)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 3