senzill
Potser volíeu: SENZILL
Català[modifica]
Adjectiu[modifica]
senzill m. (femení senzilla, plural masculí senzills, plural femení senzilles)
- Mancat de complexitat, que es pot fer o entendre amb facilitat.
- De caràcter mancat de dolenteria i fàcil de conviure.
- Persona de classe baixa.
- Mancat de tot allò que és superflu: guarniments, cerimònies, etc.
Sinònims[modifica]
- fàcil, simple, petit
- humil, modest, accessible (figurat), pla, tractable (figurat), desimbolt, espontani, franc, natural
- popular
- auster
Derivats[modifica]
Traduccions[modifica]
Mancat de complexitat
Mancat de dolenteria
Mancat d’allò superflu
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: sen·zill (2)