ruga

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈru.ɣə/, occidental /ˈru.ɣa/
  • Rimes: -uɡa
  • Etimologia: Del llatí rūga, segle XVI. Doblet del patrimonial rua.

Nom[modifica]

ruga f. ‎(plural rugues)

  1. (antic, alguerès) forma alternativa de arruga

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈruː.ɡa/

Nom[modifica]

rūga f. ‎(genitiu rūgae)

  1. arruga (de la cara)
  2. rugositat

Declinació[modifica]

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu rūga rūgae
Vocatiu rūga rūgae
Acusatiu rūgam rūgās
Genitiu rūgae rūgārum
Datiu rūgae rūgīs
Ablatiu rūgā rūgīs