riure

De Viccionari
Potser volíeu: RIURE, riuré


Català
[modifica]

Verb[modifica]

riure intr., trans., pron. ‎(pronominal riure's)

  1. Fer un moviment facial repetitiu, i sovint incontrolat, amb la boca, normalment acompanyat de so, que expressa alegria sobtada o burla.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: ric, riu, riem

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

riure m. ‎(plural riures)

  1. El resultat de l'acció de riure.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: riu·re (2)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: riure


Català antic
[modifica]

  • Etimologia: Del llatí vulgar *rīdere, del clàssic rīdēre.

Verb[modifica]

riure

  1. riure

Conjugació[modifica]

Vegeu també[modifica]