reu

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈrɛw/
  • Rimes: -ɛw
  • Etimologia: Del llatí reus, segle XIV.

Nom[modifica]

reu m. ‎(plural reus, femení rea)

  1. Persona que és culpable o presumpte autor d'un delicte.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: 1

Vegeu també[modifica]