renyir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /rəˈɲi/
Occidental:  nord-occidental /reˈɲi/, valencià /reˈɲiɾ/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Homòfon: renyí
  • Etimologia: Del llatí rĭngī ‎(«grunyir ensenyant les dents un gos»)

Verb[modifica]

renyir intr.

  1. Trencar una relació d'amistat.

Sinònims[modifica]

  • trencar peres

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: re·nyir (2)

Vegeu també[modifica]