renunciar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /rə.nun.siˈa/
Occidental:  nord-occidental /re.nun.siˈa/
valencià /re.nun.siˈaɾ/, /re.nun.siˈa/

Verb[modifica]

renunciar trans., intr.

  1. Rebutjar algun dret o benefici de forma voluntària (una herència, un càrrec, un premi, un dret, etc.).

Conjugació[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: re·nun·ci·ar (4)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /re.nunˈθjaɾ/, meridional \re.nuŋˈθjaɾ\
Americà: alt /re.nunˈsjaɾ/, baix \re.nuŋˈsjaɾ\, austral /re.nunˈsjaɾ/

Verb[modifica]

renunciar trans. ‎(present renuncio, passat renuncié, futur renunciaré)

  1. renunciar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: re·nun·ciar (3)