plaf

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈpɫaf/
  • Rimes: -af
  • Etimologia: D'origen onomatopeic.

Interjecció[modifica]

plaf

  1. So d'onomatopeia referit a la caiguda, cop o aixafament d'algun objecte.

Sinònims[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: 1
  • Anagrama: Falp (revers)

Vegeu també[modifica]