phoeniceus
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
phoenīceus m., phoenīcea f., phoenīceum n.
Declinació[modifica]
Primera i segona declinació, -us, -a, -um.
Cas | Singular | Plural | |||||
Masculí | Femení | Neutre | Masculí | Femení | Neutre | ||
Nominatiu | phoenīceus | phoenīcea | phoenīceum | phoenīceī | phoenīceae | phoenīcea | |
Vocatiu | phoenīcee | phoenīcea | phoenīceum | phoenīceī | phoenīceae | phoenīcea | |
Acusatiu | phoenīceum | phoenīceam | phoenīceum | phoenīceōs | phoenīceās | phoenīcea | |
Genitiu | phoenīceī | phoenīceae | phoenīceī | phoenīceōrum | phoenīceārum | phoenīceōrum | |
Datiu | phoenīceō | phoenīceae | phoenīceō | phoenīceīs | |||
Ablatiu | phoenīceō | phoenīceā | phoenīceō | phoenīceīs |
Vegeu també[modifica]
- Lewis, Charlton T.; Short, Charles. «phoeniceus». A: A Latin Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1879.