mimar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /miˈma/
Occidental:  nord-occidental /miˈma/
valencià /miˈmaɾ/, /miˈma/

Verb[modifica]

mimar trans.

  1. Imitar els gestos característics, l’aparença.
  2. (castellanisme) aviciar

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: mimo, mima, mimem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mi·mar (2)
  • Anagrama: miram

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /miˈmaɾ/
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: De mimo ‎(«moixaina, mim»).

Verb[modifica]

mimar trans. ‎(present mimo, passat mimé, futur mimaré)

  1. amanyagar
  2. aviciar, malacostumar
  3. (teatre) mimar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mi·mar (2)