lloctinent
Català[modifica]
- Pronúncia(i):
Oriental: central ⓘ balear /ˌʎɔk.tiˈnent/, /ˌʎɔk.tiˈnen/ Occidental: nord-occidental /ˌʎɔk.tiˈnen/ valencià /ˌʎɔk.tiˈnent/, /ˌʎɔk.tiˈnen/
Nom[modifica]
lloctinent m. (plural lloctinents, femení lloctinenta)
- Persona de menor rang jeràrquic que una altra, que pot fer-se càrrec de les atribucions i funcions d'aquest.
Traduccions[modifica]
Traduccions
- Anglès: lieutenant (en)
- Castellà: lugarteniente (es)
- Esperanto: anstataŭanto (eo)
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: lloc·ti·nent (3)