jubilar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ʒu.βiˈɫa/
Occidental:  nord-occidental /d͡ʒu.βiˈɫa/
valencià /d͡ʒu.biˈɫaɾ/, /d͡ʒu.βiˈɫa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Etimologia: Del llatí jubilare ‎(«cridar de joia»).

Verb[modifica]

jubilar trans., pron., intr. ‎(pronominal jubilar-se)

  1. Rellevar algú del treball o càrrec conservant-li els honors.
  2. Deixar per inútil alguna cosa.
  3. (pronominal) Aconseguir la jubilació.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: jubilo, jubila, jubilem

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ju·bi·lar (3)
  • Heterograma de 7 lletres (abijlru)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: jubilar