intuir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /in.tuˈi/
Occidental:  nord-occidental /in.tuˈi/
valencià /in.tuˈiɾ/, /in.tuˈi/

Verb[modifica]

intuir trans.

  1. Percebre la veritat d’una cosa encara no manifestada.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: intueixo, intueix, intuïm

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·tu·ir (3)
  • Anagrama: intruí

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /inˈtwiɾ/, meridional \iŋˈtwiɾ\
Americà: alt /inˈtwiɾ/, baix \iŋˈtwiɾ\, austral /inˈtwiɾ/

Verb[modifica]

intuir trans. ‎(present intuyo, passat intuí, futur intuiré)

  1. intuir

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·tuir (2)