interrompre

De Viccionari
Potser volíeu: interrompré


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /in.təˈrom.pɾə/, occidental /in.teˈrom.pɾe/
  • Rimes: -ompɾe
  • Etimologia: Del llatí interrumpere, segle XVII.

Verb[modifica]

interrompre trans.

  1. Fer cessar una activitat bruscament, no deixar acabar alguna cosa, aturar.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: interrompo, interromp, interrompem

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·ter·rom·pre (4)

Vegeu també[modifica]


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /ɛ̃.tɛ.ʁɔ̃ːpʁ/ escolteu 
  • Etimologia: Del llatí interrumpere.

Verb[modifica]

interrompre

  1. Interrompre (fer cessar una activitat bruscament, no deixar acabar alguna cosa, aturar).


Occità
[modifica]

  • Pronúncia(i): /in.teˈrum.pɾe/

Verb[modifica]

interrompre

  1. interrompre

Sinònims[modifica]