innocu

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /inˈnɔ.ku/
  • Etimologia: Del llatí innocuus, format per in ‎(«no») i nocere ‎(«ferir»).

Adjectiu[modifica]

innocu m. ‎(femení innòcua, plural masculí innocus, plural femení innòcues)

  1. Que no causa mal.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·no·cu (3)

Vegeu també[modifica]