inculcar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /iŋ.kuɫˈka/
Occidental:  nord-occidental /iŋ.kuɫˈka/
valencià /iŋ.kuɫˈkaɾ/, /iŋ.kuɫˈka/

Verb[modifica]

inculcar trans.

  1. Repetir una mateixa cosa moltes vegades.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: inculco, inculca, inculquem

Derivats[modifica]

Relacionats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·cul·car (3)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 2


Castellà
[modifica]

Peninsular: \iŋ.kulˈkaɾ\
Americà: alt \iŋ.k(u)lˈkaɾ\, baix \iŋ.kulˈkaɾ\

Verb[modifica]

inculcar trans., pron. ‎(pronominal inculcarse, present inculco, passat inculqué, futur inculcaré)

  1. inculcar

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·cul·car (3)


Occità
[modifica]

  • Pronúncia(i): /iŋ.kylˈka/.

Verb[modifica]

inculcar trans.

  1. inculcar


Portuguès
[modifica]

Verb[modifica]

inculcar

  1. inculcar