garant

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ɡəˈɾan/
balear /ɡəˈɾant/, /ɡəˈɾan/
Occidental:  nord-occidental /ɡaˈɾan/
valencià /ɡaˈɾant/, /ɡaˈɾan/
  • Rimes: -ant
  • Etimologia: Del francès garant, segle XIX.

Nom[modifica]

garant m. f. ‎(plural garants)

  1. Persona que es compromet a vetllar pel compliment d'una voluntat.

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ga·rant (2)
  • Anagrama: granat

Vegeu també[modifica]


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /ɡaˈʁɑ̃/
  • Etimologia: Del fràncic *warjan («garantir, autoritzar»).

Nom[modifica]

garant m. ‎(plural garants, femení garante)

  1. garant