festuca

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /fəsˈtu.kə/, occidental /fesˈtu.ka/
  • Rimes: -uka
  • Etimologia: Del llatí festūca.

Nom[modifica]

festuca f. ‎(plural festuques)

  1. Varietat de gespa, la que millor s'adapta al clima mediterrani.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fes·tu·ca (3)
  • Heterograma de 7 lletres (acefstu)

Vegeu també[modifica]


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /fɛsˈtuː.ka/
  • Etimologia: Del protoindoeuropeu *bhes- («ràpid»).

Nom[modifica]

festūca f. ‎(genitiu festūcae)

  1. herba
    Qui homo in pratis per fenisecta festucas corradit.
    aquella persona corria per prats d'herba.
  2. festuca
  3. branquilló, brot
  4. vara ritual, per allibera esclaus

Declinació[modifica]

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu festūca festūcae
Vocatiu festūca festūcae
Acusatiu festūcam festūcās
Genitiu festūcae festūcārum
Datiu festūcae festūcīs
Ablatiu festūcā festūcīs


Vegeu també[modifica]

  • Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.143