feble

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈfeb.bɫə/, occidental /ˈfe.bɫe/
  • Etimologia: Del llatí flēbile, segle XIV, forma neutra de flēbilis ‎(«afligit»), doblet de l’antic frèvol.

Adjectiu[modifica]

feble inv. ‎(plural febles)

  1. Sense prou força física.
  2. Mancat d’intensitat.
  3. (filologia) Àton.
  4. (numismàtica) De baix pes o llei.

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fe·ble (2)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: feble


Castellà
[modifica]

Peninsular: \ˈfe.βle\
Americà: alt /ˈfe.ble/, baix \ˈfe.βle\

Adjectiu[modifica]

feble inv. ‎(plural febles)

  1. (numismàtica) feble

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fe·ble (2)