etern

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /əˈtɛrn/, occidental /eˈtɛɾn/
  • Rimes: -ɛɾn
  • Etimologia: Del llatí aeternus, segle XIII, de aeviternus, de aevum ‎(«vida durable»).

Adjectiu[modifica]

etern m. ‎(femení eterna, plural masculí eterns, plural femení eternes)

  1. Que no té començament ni acabament.
  2. De durada molt llarga.
    L'espera s'estava fent eterna.

Relacionats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]