estranger

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əs.tɾəɲˈʒe/
Occidental:  nord-occidental /es.tɾaɲˈd͡ʒe/, valencià /es.tɾaɲˈd͡ʒeɾ/
Informal:  nord-occidental /as.tɾanˈd͡ʒe/

Nom[modifica]

estranger m. ‎(plural estrangers, femení estrangera)

  1. Exterior del país en què hom habita.
    El meu fill ha vingut de l'estranger fa una setmana. Hem de fugir a l'estranger, en aquest país ens pelaran.
  2. Persona d'un altre país.
    Hi ha un estranger que et demana.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Falsos amics[modifica]

  • Anglès: stranger ‎(«desconegut, foraster»)

Adjectiu[modifica]

estranger m. ‎(femení estrangera, plural masculí estrangers, plural femení estrangeres)

  1. Que és d'un altre país.
    Un cotxe estranger, un metge estranger

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: es·tran·ger (3)

Vegeu també[modifica]