esgargamellar-se

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əz.ɡər.ɡə.məˈʎar.sə/, balear /əz.ɣəɾ.ɣə.mə.ʎəɾˈsə/
Occidental:  /ez.ɣaɾ.ɣa.meˈʎaɾ.se/
Informal:  nord-occidental /az.ɡaɾ.ɣa.meˈʎar.se/

Verb[modifica]

esgargamellar-se pron.

  1. Posar-se ronco a força de cridar.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: m'esgargamello, s'esgargamella, ens esgargamellem
Vocal rizotònica: /e/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]