endurir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ən.duˈɾi/
Occidental:  nord-occidental /en.duˈɾi/, valencià /en.duˈɾiɾ/
Informal:  nord-occidental /an.duˈɾi/

Verb[modifica]

endurir trans., pron. ‎(pronominal endurir-se)

  1. Fer tornar dur.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: endureixo, endureix, endurim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·du·rir (3)

Vegeu també[modifica]