encallir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /əŋ.kəˈʎi/
Occidental:  nord-occidental /eŋ.kaˈʎi/
valencià /eŋ.kaˈʎiɾ/, /eŋ.kaˈʎi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Etimologia: Del prefix en- i call ‎(«durícia»).

Verb[modifica]

encallir trans., pron. ‎(pronominal encallir-se)

  1. a aquesta paraula li falten les accepcions o significats. Podeu ajudar el Viccionari incorporant-los.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·ca·llir (3)

Vegeu també[modifica]