eixancar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.ʃəŋˈka/
Occidental:  nord-occidental /ej.ʃaŋˈka/
valencià /ej.ʃaŋˈkaɾ/, /e.ʃaŋˈka/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: eixancà
  • Etimologia: Del llatí vulgar *exhancare, de ex- i *hanca ‎(«anca»), segle XIV.

Verb[modifica]

eixancar trans.

  1. eixancarrar

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: eixanco, eixanca, eixanquem

Derivats[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]