dispiacere

De Viccionari


Italià
[modifica]

  • Pronúncia(i): /di.spjaˈt͡ʃeː.re/
  • Etimologia: Del prefix dis- i piacere.

Verb[modifica]

dispiacere intr. ‎(pronominal dispiacersi)

  1. desplaure
  2. sentir-ho, lamentar
    Mi dispiace
    Ho sento. Em sap greu.
  3. (cortesia) molestar, importar
    Le dispiacerebbe se fumassi?
    Li molestaria si fumo?

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: di·spia·cé·re (4)