derruir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /də.ruˈi/
Occidental:  nord-occidental /de.ruˈi/, valencià /de.ruˈiɾ/

Verb[modifica]

derruir trans.

  1. Destruir edificis.
    L'afectació del cinturó de ronda mantenia en precari els establiments afectats d'enderroc i que després s'han derruït.[1]

Conjugació[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: der·ru·ir (3)

Vegeu també[modifica]

  1. Josep Parcerisa , Barcelona: Urbanisme segle XX, 2014


Castellà
[modifica]

Verb[modifica]

derruir ‎(present derruyo, passat derruí, futur derruiré)

  1. derruir

Conjugació[modifica]


Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: de·rruir (2)