demostratiu

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /də.mus.tɾəˈtiw/
balear /də.mos.tɾəˈtiw/, /də.mus.tɾəˈtiw/
Occidental:  /de.mos.tɾaˈtiw/

Adjectiu[modifica]

demostratiu m. ‎(femení demostrativa, plural masculí demostratius, plural femení demostratives)

  1. Que pot demostrar.
  2. (gramàtica) Que indica la proximitat o llunyania d'allò a què es refereix el discurs respecte als interlocutors.

Relacionats[modifica]

Demostratius en català
Grau adjectiu pronom adverbi
1r proximitat 1a persona aquest aquest, est1, este2 això açò2, ço1 aquí ací2
2n 2a persona aqueix1, eix1, eixe2 això aquí, ahí2
3r llunyania concreta aquell allò allí
imprecisa allà
1) Poc comú o arcaic 2) Occidental
En general s’usen dos graus: proximitat i llunyania.
L’ús de tres graus amb proximitat de 1a o 2a persona és característic de la majoria del valencià i de la llengua antiga.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: de·mos·tra·tiu (4)

Vegeu també[modifica]