dèbit

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈdɛ.βit/
  • Etimologia: Del llatí dēbitum, segle XVI. Doblet de deute.

Nom[modifica]

dèbit m. ‎(plural dèbits)

  1. Deute anotat en un compte.
  2. cabal (quantitat d’aigua)

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: dè·bit (2)
  • Anagrama: bidet

Vegeu també[modifica]