consorciar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kun.sur.siˈa/
balear /kon.soɾ.siˈa/, /kun.sur.siˈa/
Occidental:  nord-occidental /kon.sor.siˈa/, valencià /kon.soɾ.siˈaɾ/

Verb[modifica]

consorciar trans.

  1. Unir-se en consorci.
    L'administració que s'encarrega durant un temps de gestionar la finca consorciada, efectuant-hi les reforestacions necessàries.[1]

Nota d'ús[modifica]

Només es fa servir el participi i amb funció adjectival.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·sor·ci·ar (4)

Vegeu també[modifica]

  1. Antoni Badia i Cardús, Ricard Estrada i Arimon, Isabel Vilanova i Prats, Els boscos de Catalunya, 1983


Portuguès
[modifica]

Verb[modifica]

consorciar

  1. conjurar, pactar
    «Daí resultou posteriormente — setembro de 54 — por ocasião do parto, o falecimento daquela, que aos 23 anos se consorciava com Pompeu.» (Monroe E., Non rex sed Caesar: síntese da vida e da obra de Caio Júlio César, 1968)
    D'aquí sorgiria posteriorment, el setembre del 54, amb motiu del part o mort d'aquella que, als 23 anys es conjurava amb Pompeu.
  2. aplegar
    «Subversivo era um termo genérico que consorciava os insurgentes, bandoleiros, terroristas, fascistas e comunistas.» (Cicero Moteram, Pobre Homem Rico, 2015)
    Subversiu era un terme genèric que aplegava els insurgents, els bandolers, els terroristes, els feixistes i els comunistes.

Vegeu també[modifica]