clericus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈkleː.rɪ.kʊs/
  • Etimologia: Del grec κλῆρος ‎(klêros, «part rebuda en un repartiment»).

Nom[modifica]

clēricus m. ‎(genitiu clēricī)

  1. clergue
  2. home savi, professor

Declinació[modifica]

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu clēricus clēricī
Vocatiu clērice clēricī
Acusatiu clēricum clēricōs
Genitiu clēricī clēricōrum
Datiu clēricō clēricīs
Ablatiu clēricō clēricīs