clapir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /kɫəˈpi/
Occidental:  nord-occidental /kɫaˈpi/
valencià /kɫaˈpiɾ/, /kɫaˈpi/

Verb[modifica]

clapir intr.

  1. Lladrar el gos amb un crit sec i agut, especialment quan veu o segueix peces de caça.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: clapeixo, clapeix, clapim

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: cla·pir (2)
  • Heterograma de 6 lletres (acilpr)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: clapir