captenir-se

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˌkap.təˈnir.sə/
balear /ˌkap.təˈniɾ.sə/, /ˌkap.tə.nirˈsə/
Occidental:  /ˌkap.teˈniɾ.se/

Verb[modifica]

captenir-se pron.

  1. Obrar a consciència d'una manera determinada.
    «Matos, però, havent-se adonat que Annibal es captenia amb negligència i excés de confiança, atacà el seu atrinxerament i matà molts cartaginesos.» (Polibi, Història)

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: em captinc, es capté, ens captenim

Variants[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]