candir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /kənˈdi/
Occidental:  nord-occidental /kanˈdi/, valencià /kanˈdiɾ/

Verb[modifica]

candir trans.

  1. Adobar amb sucre fos o almívar.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: candeixo, candeix, candim

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

candir

  1. forma de l'infinitiu candir-se

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: can·dir (2)
  • Heterograma de 6 lletres (acdinr)
  • Anagrama: cardin

Vegeu també[modifica]