boicotejar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /buj.ku.təˈʒa/
balear /boj.ko.təˈd͡ʒa/, /buj.ku.təˈʒa/
Occidental:  nord-occidental /boj.ko.teˈʒa/
valencià /boj.ko.teˈd͡ʒaɾ/, /boj.ko.teˈd͡ʒa/

Verb[modifica]

boicotejar trans.

  1. Refusar de comerciar amb un individu o empresa, o amb un sector social, polític o econòmic, per aïllar-lo o fer cessar la seva activitat, o amb la intenció de desacreditar-lo, coaccionar-lo o castigar-lo.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: boicotejo, boicoteja, boicotegem
Vocal rizotònica: /ɛ/, /ə/, /e/

Variants[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: boi·co·te·jar (4)

Vegeu també[modifica]