bleir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /bɫəˈi/
Occidental:  nord-occidental /bɫeˈi/
valencià /bɫeˈiɾ/, /bɫeˈi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Homòfon: bleí
  • Etimologia: Incerta, o bé preromana o bé germànica.

Verb[modifica]

bleir trans., pron. ‎(pronominal bleir-se)

  1. (central, nord-occidental) cremar, abrusar
  2. (central, nord-occidental) apallissar

Variants[modifica]

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: bleeixo, bleeix, bleïm

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]