arrogans
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
arrogāns m. f. n. (genitiu arrogantis)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | arrogāns | arrogantēs | arrogantia | ||
Vocatiu | arrogāns | arrogantēs | arrogantia | ||
Acusatiu | arrogantem | arrogāns | arrogantēs | arrogantia | |
Genitiu | arrogantis | arrogantium | |||
Datiu | arrogantī | arrogantibus | |||
Ablatiu | arrogantī | arrogantibus |